Η χώρα στο νεφέλωμα της ακυβερνησίας

Η ομολόγια του πρωθυπουργού και η αδυναμία εξόδου από την κρίση

         Με ευθύνη του Πρωθυπουργού η χώρα έχει μπει στο νεφέλωμα μιας ιδιότυπης προεκλογικής περιόδου. Προκειμένου να αποδυναμωθούν οι ομάδες της ενδοκομματικής αμφισβήτησης και να κατασκευαστούν προσωρινές εντυπώσεις, ο πρωθυπουργός επιδίδεται σε εξαγγελίες παροχών που είτε αποτελούν νομικά επιβεβλημένες υποχρεώσεις του κράτους, είτε χάνονται στα επόμενα χρόνια και δεν αφορούν τον καταρτιζόμενο προϋπολογισμό, δεν εγγίζουν το σήμερα. Υπόσχεται - για παράδειγμα - οικογενειακό επίδομα και στους δύο συζύγους ενώ είναι υποχρεωμένος να το δώσει μετά τη γνωστή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Υπόσχεται αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ η οποία ήδη έχει ψηφιστεί. Υπόσχεται νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων που ήδη έχει προκύψει στο πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων. Υπόσχεται αύξηση των δαπανών για την Υγεία που δεν επαρκεί ούτε καν για την κάλυψη των χρεών που δημιούργησαν τα νοσοκομεία στα τρία τελευταία χρόνια, εξαιτίας της έλλειψης πιστώσεων. Το «πακέτο» είναι ουσιαστικά άδειο. Κατασκευάστηκε από την προπαγάνδα για να καλύψει κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες. Δεν εντάσσεται σε σχέδια που αφορούν την κοινωνία, αλλά έρχεται να καλύψει προσυνεδριακές ανάγκες του πρωθυπουργού. Δεν αποτελεί προϊόν συγκροτημένης προσχεδιασμένης πολιτικής. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος - ενώ έως πρόσφατα μας κατηγορούσε γι' αυτές τις ιδέες μας - να συμφωνήσει με την πρότασή μας για τη χορήγηση επιδόματος ενός εκατομμυρίου δραχμών στις οικογένειες που αποκτούν τρίτο παιδί. Ελπίζουμε να συμφωνήσει μαζί μας.

            Το ζήτημα είναι ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν σχεδιάζουν τίποτε συγκεκριμένο προκειμένου να διασφαλιστεί μια δυναμική και ισόρροπη, επιτάχυνση της ανάπτυξης, να υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση της παραοικονομίας, παραμερισμός της κακοδιοίκησης, πάταξη της διαφθοράς και της σπατάλης ώστε να υλοποιηθεί μια ουσιαστική κοινωνική πολιτική, χωρίς μετάθεση των βαρών στις επόμενες γενιές, χωρίς δανεικά και χωρίς κρυφά χρέη. Και όλα αυτά αναδεικνύουν την αίσθηση της αβεβαιότητας και της προσωρινότητας που διακατέχει την κυβερνητική ηγεσία.

            Σχεδόν από την επομένη των εκλογών, με ευθύνη του Πρωθυπουργού και των κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ, η χώρα διανύει περίοδο αβεβαιότητας και ακυβερνησίας. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, όταν εκβίαζε τους συντρόφους του προκειμένου να τους σύρει δέσμιους σ' ένα συνέδριο στα μέτρα του, ομολογούσε δημόσια τα κύρια χαρακτηριστικά της κατάστασης που διαμορφώνεται:

            Πρώτον, ότι δεν υπάρχει και «χρειάζεται ισχυρή και αποτελεσματική κυβέρνηση».

            Δεύτερον, ότι «υπάρχει έλλειμμα πολιτικής νομιμοποίησης για αναγκαίες δράσεις».

            Τρίτον, ότι «υπάρχει αβεβαιότητα και πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα».

            Τέταρτον, ότι «η σημερινή κατάσταση είναι σε βάρος του τόπου».

            Σήμερα είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η κατάσταση αυτή θα ενταθεί ακόμη πιο πολύ στο επόμενο διάστημα, αφού όλα όσα γίνονται τον τελευταίο καιρό στον κυβερνητικό χώρο - οι συμφωνίες, οι εκεχειρίες, οι συμβιβασμοί - υπαγορεύονται από προσωπικές προσδοκίες για το ξαναμοίρασα των υπουργείων θέτουν ως άμεσο στόχο την ενίσχυση των ενδοκομματικών πόλων και έχουν ως απώτερο σκοπό τη διαδοχή. Ενώ δηλαδή είναι ακόμη απρόβλεπτο το πώς θα φτάσει το κυβερνών κόμμα στο Συνέδριο, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι όλα όσα κατασκευάζονται σήμερα τελειώνουν στον ανασχηματισμό. ’ρχισε κιόλας να φαίνεται ξεκάθαρα ότι, μετά το Συνέδριο που επέβαλε ο Πρωθυπουργός στο ΠΑΣΟΚ, αρχίζει η συζήτηση για το Συνέδριο που θα επιβάλει το ΠΑΣΟΚ στον Πρωθυπουργό. Όλα όσα γίνονται τώρα οριοθετούν την έναρξη των προεργασιών για τη μετά Σημίτη εποχή. Εντάσσονται στη διαχείριση των διεργασιών για τη διαδοχή. Βέβαια, για τα ενδοκομματικά τεκταινόμενα των άλλων σε μας δεν «πέφτει λόγος» και δεν έχουμε τέτοιες προθέσεις. Όλα όμως αυτά αφορούν τη διακυβέρνηση του τόπου, αφορούν μια κατάσταση που - όπως τονίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός - αποβαίνει σε βάρος του τόπου. Σημαίνουν ένταση της αβεβαιότητας και της ακυβερνησίας στο αμέσως επόμενο διάστημα. Σημαίνουν διαιώνιση και επιδείνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και η κοινωνία. Και όλα αυτά αφορούν όλους τους Έλληνες, άσχετα με το τι ψήφισαν. Η διακυβέρνηση του τόπου είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων.

            Την ίδια στιγμή γίνονται ευδιάκριτα και πασιφανή τα βασικά χαρακτηριστικά της στρατηγικής που ακολουθούν η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ.  Επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία από τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν, να προκαλέσουν πόλωση και φανατισμό, να ανοίξουν χαρακώματα του παρελθόντος, να διχάσουν τους Έλληνες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πρωτοπορεί στον παλαιοκομματικό αυτό δρόμο, επιστρατεύοντας ύβρεις και ψευδολογίες που εξανεμίζουν τα τελευταία υπολείμματα της αξιοπιστίας του. Πολλές φορές βέβαια αυτά που λεει για τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου αφορούν είτε τους ενδοκομματικούς αντιπάλους του (όπως τα περί οπισθοδρόμησης κ.α.) είτε τον ίδιο (όπως τα περί διαπλοκής, αρνητικής συνεισφοράς στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό κ.α.). Κυρίως όμως συνιστούν ύβρεις, χαρακτηρίζονται από αιτιάσεις του παρελθόντος που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα και αποβλέπουν στην πολιτική οξύτητα, την πόλωση και το διχασμό της κοινωνίας. Είναι προϊόντα φθόνου και μισαλλοδοξίας, αντιδημοκρατικής πρακτικής και καθεστωτικής νοοτροπίας. Συνειδητά και προσχεδιασμένα ο πρωθυπουργός και οι κομματικοί προπαγανδιστές επιχειρούν να διχάσουν τους Έλληνες. Εκεί τους οδηγεί ο πανικός. Αυτή είναι η αντίληψή τους για την πρόοδο και τη Δημοκρατία, για την κοινωνία και τη σύγχρονη εποχή.

            Η δική μας στρατηγική είναι γνωστή και δεδομένη. Δεν τους ακολουθούμε στην απόδρασή τους προς το χθες. Αποκαλύπτουμε και καταγγέλλουμε τις μεθοδεύσεις τους. Δεν απαντούμε ούτε με ακρότητες ούτε με τον υβριστικό και συκοφαντικό τρόπο που εκείνοι χρησιμοποιούν. Δεν συμπράττουμε στα αποπροσανατολιστικά και διχαστικά σχέδιά τους. Απευθυνόμαστε σε όλους τους Έλληνες. Εμπιστευόμαστε όλους τους Έλληνες. Παραμένουμε σταθερά και αταλάντευτα στην πολιτική του μεσαίου χώρου. Ο λόγος και οι πράξεις μας διακρίνονται σε κάθε περίπτωση από υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση εμείς δεν κάνουμε. ’λλωστε δεν υπάρχει τίποτε πιο βαρύ για μια κυβέρνηση από αυτό που ομολογεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ότι δηλαδή η σημερινή κατάσταση αποβαίνει σε βάρος του τόπου. Όπως δεν υπάρχει και τίποτε πιο σκληρό από όσα οι σύντροφοί του έχουν εξαπολύσει εναντίον του.

            Βασική κατεύθυνση δράσης για τη Νέα Δημοκρατία είναι η παραγωγή πολιτικής, η εξειδίκευση και η συμπλήρωση της Νέας Πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας. Μιας πρότασης που αφορά τη μετεξέλιξη του κράτους, την επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας, τη δημιουργία μιας κοινωνίας με συνοχή, συμμετοχή και αλληλεγγύη. Ταυτόχρονα όμως ασκούμε ασφυκτικό έλεγχο στην εξουσία και δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στα προβλήματα της καθημερινότητας. (Ανεργία. Εγκληματικότητα. Υγεία. Παιδεία. Περιβάλλον. Συγκοινωνίες και κυκλοφοριακό. Ταλαιπωρία του πολίτη στις δημόσιες υπηρεσίες), αναπτύσσοντας συγκεκριμένες προτάσεις και νέες ιδέες, για αποτελεσματικές λύσεις. Κάθε κριτική που ασκούμε στην κυβέρνηση συνοδεύεται από συγκεκριμένη πρόταση. Σε κάθε πρόβλημα αναζητούμε, προβάλλουμε και προωθούμε συγκεκριμένη λύση. ’ξονας των δράσεών μας είναι η συνέχεια, η συνέπεια, η συστηματική επιδίωξη απτού αποτελέσματος. Η χώρα χρειάζεται ισχυρή και αποτελεσματική κυβέρνηση μακράς πνοής. Χρειάζεται μια άλλη πολιτική! Χρειάζεται επιτέλους πολιτική και όχι διαχείριση κρίσεων.